Volgers

woensdag 4 september 2019

Ding Dong


The witch is dead!

Het grote bloedonderzoek van begin september heeft geen aanleiding gegeven voor tussentijdse paniekbelletjes en dus hebben we de geplande vrijdag rustig afgewacht. Eenmaal in het ziekenhuis, blijkt er toch echter een probleempje te zijn: ondanks alle telefoontjes en persoonlijk plannen van Den Agenda met de dokter, is ze er uiteindelijk vandaag toch niet!
Nog sterker: er lijkt volledig vergeten te zijn dat Ilva vandaag de bel mag luiden en haar kraal ontvangt…Er is niets geregeld.

Slordig.
Jammer.
We hadden onze vaste arts er graag bijgehad, maar uiteraard ga ik nu niets meer verzetten: onze troela rekent er volledig op dat het vandaag afgerond wordt!

Gelukkig worden we door een vriendelijke arts gewoon verder geholpen. Hij zorgt ervoor dat de bloemenkraal in een mooi doosje gepresenteerd wordt en ook de bel wordt naar binnen gereden op een sokkeltje met wielen. Het bloedonderzoek van vrijdag blijkt ook binnen alle reguliere parameters te vallen en dus is het zover:

Wiefke krijgt een bloemenkraal
Meiske krijgt een oorkonde.
Wolfje mag gaan luiden!

Oh jee, dat vindt ze toch wel eng. Grote Broer kruipt wel op de andere kant van de sokkel om haar te ondersteunen en ach, als ik haar dan vasthoud, dan durft ze wel.

TINGELING
gaat de bel.
Huppeldehuppel
gaat ons hart.

Nu is’t echt.
Klaar met behandelen.
Nog steeds schoon en sterk.
11 Maanden na de stamceltransplantatie.

Volgende controle? Over twee maanden, als we dat aandurven.
Ja hoor, gaan we gewoon doen. Mochten we ons zorgen maken, dan kunnen we toch altijd eerder terecht. Voor nu is’t gewoon even genieten van de immense bewegingsvrijheid die ons wiefke hiermee herwonnen heeft. Genieten van iedere dag dat we dingen kunnen doen die we zo lang hebben moeten laten; van elke worstelpartij waarbij we niet hoeven te waarschuwen voor poortjes en bloedgevaar.

Goh, we kunnen haar gaan leren fietsen!
Zwemleswachtlijst zou onderhand ook geslonken moeten zijn!
Speeltuinen, kinderfeestjes...hoppa!


En zo luiden we met een klaar geluid
Het engste hoofdstuk héél snel uit!

 

3 opmerkingen:

  1. Ik las en leefde in stilte met jullie mee, en bewonderde je heldere blik en je eerlijke manier van schrijven. Dit is zo'n mooi einde van het hoofdstuk! Ik wens jullie heel erg veel geluk samen. Liefs uit Leuven!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wow, geweldig! Wat een mijlpaal😍. Prachtige outfit ook, om die bel in te luiden. Op naar nieuwe herinneringen❤

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben er helemaal stil van en heb alles ademloos gelezen, geweldig de veerkracht van jullie, de blijdschap en natuurlijk ook de spanning bij de controle's. Ook heerlijk de humor te lezen en zo logisch een stukje verdriet wat plots losbarst. En dan weer het "nieuwe"leven recht zo die gaat.
    Dapper en met een traan in mn ogen ben ik zo blij voor jullie all.
    Harrie S.

    BeantwoordenVerwijderen