Vorig jaar zijn we in augustus
verhuisd. Dat betekent dat we nu nog heel bewust bezig zijn met het eerste
jaarrondje in ons geliefde nieuwe huisje. Ik had op sneeuw gehoopt afgelopen
winter, maar de geweldige jaarwisseling met twee wakkere, blije trollen maakte
dat alleszins goed.
Eerste keer, snap je.
Eerste keer, snap je.
Deze lente de eerste krokusjes en
narcissen die we zelf gezet hadden, de eerste hommels en bijen kunnen voeden, het
eerste zwembadje in de tuin, de eerste omslag naar 'mam, we gaan boven in mijn
kamer spelen.'
Talloze geluksmomenten.
Talloze geluksmomenten.
Ilva is zich zo mogelijk nog veel
bewuster van al die momentjes. 'Mama, dit is de eerste keer dat ik mijn ijsje
helemaal opeet!' Ze kijkt tevreden naar het lege stokje. Een ander moment is
voor het eerst haar bordje vla helemaal op en van 't weekend zijn we voor het
eerst in lange, lange tijd weer met zijn vieren in het zwembad geweest.
Het is dat er geen foto's gemaakt
mogen worden in het bad, want de gezichten van de trollen waren goud waard.
Platinum.
Onbetaalbaar.
Trol die vergenoegd om zich heen
kijkt en met een stem, dik van diepe blijdschap, verkondigt dat we nu dan toch
eindelijk weer eens met zijn allen kunnen zwemmen.
Troela die er met een
enthousiaste kreet achter komt dat ze in die anderhalf jaar flink gegroeid is
en ineens kan staan in het oefenbadje.
We hadden er wel de hele dag
kunnen blijven hangen.
Nu met de warme dagen is het
slapen weer moeilijk.
Snappen we.
We proberen er niet te gefrustreerd
over te doen.
Spelen de trollen om 8 uur nog
buiten, komt er een buurtje langs die licht verbaasd kijkt naar de steppende
kinders. "Dat jullie ze 's morgens het bed nog uitkrijgen!" Merkt ze
op. "Mijn kinderen liggen echt om 7 uur al in bed en dan nog komen ze er
niet uit."
Ik vraag haar hoe ze dat voor
elkaar krijgt. Haar kinders zijn van dezelfde leeftijd en ik zou mijn avond ook
wel weer eens terugwillen. Maar ja, het zit erin of niet. Ik kan Thorben er wel
om 7 uur in leggen, maar dan slaapt hij om 10 uur nog niet.
En of we Ilva nu om 7 uur of om 9 uur in bed hebben, 's morgens staat ze weer vrolijk te stuiteren.
En of we Ilva nu om 7 uur of om 9 uur in bed hebben, 's morgens staat ze weer vrolijk te stuiteren.
Ze heeft nog wat in te halen,
namelijk.
Dit is haar eerste voluit-zomer
sinds de ellende.
En of ze die ook zal benutten!
En dus loopt buurvrouw begrijpend
knikkend door en steppen de trollen nog een rondje voordat ik ze naar binnen
roep.
Vanavond weer een nieuw geintje,
want Ilva mag nog even een slaapknuffel van het bovenste bed bij Thorben pakken
en besluit dat ze daar eigenlijk wel wil slapen.
Broer vindt het best en Ilva
duikt giechelend onder de deken. "Eerste keer mam, dat ik in de hoge mag
slapen!"
Dat ze vervolgens om 10 uur nog
niet slapen vanwege de warmte en heeeeel misschien vanwege wat laag vliegende
knuffeldieren, was te verwachten.
Ik kan ook niet slapen.
En
gelukkig zijn ze woensdag vrij. Kunnen ze even wat inhalen als de temperaturen
weer wat normaler worden.
Dat ritme komt wel weer op orde.
Thorbens schema hebben we nu wel zo'n beetje door zodat hij zich niet urenlang
hoeft te frustreren in bed. Ilva heeft nog wat uit te zoeken met haar
nachtmerries en logeerpartijtjes in het grote bed.
Komt goed.
Totdat we ook daar kunnen roepen:
"Ilva! Je bent de hele week in je eigen bed gebleven! Dat is de eerste
keer!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten