Jaren geleden zaten David en ik
aan tafel bij onze oudertjes en moesten ze vertellen dat David
schildklierkanker had. We gingen het gevecht aan en met succes: vanaf volgend
jaar hoeft mijn lief slechts nog bij de huisarts op controle.
Na zijn operatie waarbij de hele
schildklier verwijderd moest worden, gaf mijn moeki ons een ingelijste foto:
David en ik op de bank, een takje klimop ernaast. Alsof de boodschap nog niet
duidelijk genoeg was, had ze het eronder geschreven: 'klimmen samen op'.
Nu hebben we die gesprekken weer,
al is het niet aan tafel.
Overweldigend zijn de reacties.
Overweldigend was ook het plotse
nieuws.
Met ons is iedereen in het
ziekenhuis even verbaasd.
Met ons is ook iedereen in het
ziekenhuis ervan overtuigd dat we dit aankunnen.
Na de eerste verlamming klimmen
we weer op.
Reiken naar de zon.
Wij gaan voor de winst.
Doen jullie mee?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten