Zaterdagzaligheid

Thorben heeft de nachten afgeteld tot deze dag: hij mag voor het eerst met me mee naar de mineralenbeurs. Ik herken de zenuwen, het blije gegiechel en de anticipatie, want ook ik herinner me die eerste keer met mijn vadertje, destijds nog in de Houtrusthallen.
Ons menneke heeft er op school al over verteld en straalt als ik voorstel om maandag wat van zijn vondsten mee te nemen om te laten zien.

Alsof hij het al duizend keer heeft gedaan, geeft beer zijn jas af bij de garderobe en gaan we op jacht. Binnen de kortste keren heeft hij zijn schatten al bij elkaar en ook Ilva wordt niet vergeten: we kopen een ketting die we nog een bewaren tot haar verjaardag en een prachtig rozekwarts hart naast de bak met trommelsteentjes waar beide trollen nog veel plezier van gaan hebben.

Thuis wordt er gekird, bewonderd en druk gespeeld met de nieuwe aanwinsten. Van de regen buiten heeft niemand last. Op een droog moment laten ze hun schatten bewonderen door Vriend.
Later op de dag gaat het stenenspel over in bordspelletjes en puzzels terwijl er door de familie luidkeels wordt meegezongen met de Plain White T's en Queen.

Eilandje van zaligheid in de chaos.